کد مطلب:29289 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:139

هُمای شیرازی












.

4067. همای شیرازی در وصف مولاعلیه السلام می فرماید:


كعبه دین یافت رونق، گلشنِ ایمان صفا
تا به امر حق، علی شد جانشین مصطفی


امر حق آمد به سوی مصطفی كای جان پاك
«قُمْ وَ بَلِّغْ ما إِلَیْكَ انْزَلْتُ یا نُورَ السَّما»[2].


دست حیدر، گیر و بنشان بر فراز تخت خویش
ای تو را افسر ز «یا» و «سین» وتخت از «طا»و«ها»


آن چنان كه من تو را دادم لوای سَروری
در كف حیدر بنِه امروز - ای سرور - لوا


تا بگیرد نام تو خورشیدآسا شرق و غرب
تا زند شرعت عَلَم بر ذِرْوه عرش عُلا


دین تو گیرد رواج از ذوالفقار حیدری
كی پذیرد گلشن شرع تو بی حیدر، صفا؟


گر ز تبلیغ رسالت، خائفی از مشركین
حق نگهدار است، ایمن باش از قوم دَغا


مصطفی را چون به گوشْ این وحی آمد از سروش
داد فرمان تا منادی خلق را گوید ندا


از جهازِ اشتران بر ساخت زیبا منبری
شد فراز منبر و بگشود لعل جانفزا


هر كه را صدقِ ولا نبْوَد، نباشد بهره مند
از لقای مرتضی در حشر، چون اهل ولا...


چون در این پیمانْ همه یك دل شدند ومتّفق
قال: «اللّهمّ والِ مَنْ لَهُ صِدْقُ الْوِلا»[3].


مؤمنان را شد امیر، آن شاه در خُمّ غدیر
حَبَّذا روزی كه در آن، حق به مركز یافت جا!


دین حق، امروز، كامل گشت و اسلام،استوار
كان ولیّ پاك یزدان شد وصیّ مصطفی


این سخن، قول پیمبر هست و وحی كردگار
شاهد ار خواهی مِنا و مَشعر و سعی و صفا


كیست دانی بعدِ احمد، مقتدای جِن و اِنس؟
آن شهنشاهی كه باشد پیشوای اولیا


لایق تاجِ خلافت، بعد ختم المرسلین
كیست دانی؟ حیدرِ مَرحَب كُشِ خیبر گشا...


آن كه از «نصرٌ من اللّه» هست در دستش عَلَم
آن كه از «إنّا فتحنا» هست بر فرقش لِوا


عطر زلف حور عین، رضوان كند در باغ خُلد
هر غباری كآورد از كوی او باد صبا


«لا فَتی إلاّ علی، لا سیفَ إلاّ ذوالفقار»
این، كلام ایزد است و راوی او مصطفی.[4].









    1. میرزا محمّد علی همای شیرازی، در سال 1212 ق، در شیراز به دنیا آمد و در نزد علمای شیراز به تحصیل پرداخت و سپس به عراق رفت و در بازگشت، سالیانی را در تهران ساكن شد و سپس به اصفهان رفت. وی در سال 1290 ق، درگذشت.
    2. خیز و آنچه بر تو فرو فرستادم، ابلاغ كن، ای نور آسمان ها!
    3. خداوندا! آن را كه وی را به راستی دوست می دارد، دوست بدار.
    4. دیوان همای شیرازی (به خط:میرزا محمد رضا گلپایگانی، 1320 ق، سنگی): 6 (نقل با گزینش).